26 augustus 2001, dat was net zoân mooie dag als vandaag. Zonnig, warm, af en toe een zuchtje wind en een rustige blauwe hemel. Ik weet nog precies wat ik aan had; een geel shirtje van Nike, gecombineerd met een... Continue Reading →
Anika geeft in samenwerking met Welzijn Lelystad lezing over borderline Borderline. Je hoort er wel eens wat over, maar wat houdt het nou precies in? En hoe is het om er mee te moeten leven? Ervaringsdeskundige en schrijfster Anika van... Continue Reading →
Mensen raken met mijn verhaal, hoop bieden en vooroordelen op psychische aandoeningen verkleinen; dat is wat ik wil bereiken met mijn lezingen over mijn leven met borderline, depressie en zelfbeschadiging. Nadat ik vorig jaar zomer op de minibeurs van Lifestyle... Continue Reading →
Weet jij hoe het is om depressief te zijn? Hoe ga jij er mee om als jouw stemming in luttele seconden 180 graden kan draaien? En wat nou als je zo slecht in je vel zit dat je jezelf iets... Continue Reading →
Evenwicht vinden dankzij hechte vertrouwensband Een kind krijgen, is dat niet een van de meest wonderlijke gebeurtenissen in een mensenleven? Maar een gebruiksaanwijzing zit er niet bij. Zou het helpen, wat handgrepen voor een uitgebalanceerde jeugd? Zo eentje die iedere... Continue Reading →
Anika stopt na zestien jaar met therapie Anika (33) heeft een borderline persoonlijkheidsstoornis en zit al zestien jaar in therapie. Nog twee sessies en dan zet ze een punt achter dat hoofdstuk. Ze blikt terug op een heftige tijd, waar... Continue Reading →
Ik houd er niet van en ik ben er slecht in. De afgelopen jaren heb ik echter vaak afscheid moeten nemen. Als je al zo lang meedraait in de geestelijke hulpverlening en diverse therapieĂ«n volgt, is het onvermijdelijk dat je... Continue Reading →
In een van mijn vorige columns schreef ik al dat ik mijn zelfaangebrachte snijwonden op mijn lichaam nooit liet hechten. De schaamte en de angst voor vervelende reacties maakten dat ik daarom de grote, lelijke littekens maar voor lief nam.... Continue Reading →
Ik heb het verknald. Na een maandenlange stijgende lijn heb ik weer toegegeven aan mijn destructieve buien. Ik wist geen andere uitweg, maar schaam me diep. Nog onder invloed van kalmerende medicijnen maak ik de simpele optelsom dat ik heb... Continue Reading →
