‘I still cry sometimes when I remember you
I still cry sometimes when I hear your name
I said goodbye and I know you’re alright now
But when the leaves start falling down I still cry…’

(Ilse DeLange – ‘I Still Cry’)

Lieve mama,

De tranen kwamen gisteren al en zijn sindsdien niet meer gestopt. Vandaag zou eigenlijk jouw 56e verjaardag moeten inluiden. In plaats daarvan blijft er een pijnlijke leegte achter. Juist op dit soort specifieke dagen lijkt het gemis nog groter. Er gaat sowieso geen dag voorbij dat ik niet even aan je denk. Soms kan een uitspraak, herinnering, liedje, film of tv-uitzending me zo raken dat ik in huilen uitbarst en troost bij René zoek. Je komt niet meer terug en dat doet zoveel pijn.

roze-rozen-mama-25-11-2013Het leven gaat door zonder jou. We zijn inmiddels 2,5 jaar verder. Mijlpalen volgen elkaar op zonder dat we ze met je kunnen delen. Misschien dat je ergens toekijkt en toch nog iets mee krijgt. Zou je trots op ons zijn? Mam, Lien en ik redden het wel, al is het soms zwaar. We hadden je nog zo graag bij ons gehad.

Zoveel vragen die voor altijd onbeantwoord zullen blijven. Het blijft gissen. Zou je nog bij het Provinciehuis gewerkt hebben? Zou je nog in ons ouderlijk huis wonen of gekozen hebben voor een flat? Zou je nog steevast om 17:00 uur eten en om 20:00 uur voor GTST zitten? Liefhebber van katten zijn? In je Opel Corsa rondrijden? Hoe zou onze band nu zijn?

Mam, ik ben eindelijk in therapie op een punt aanbeland dat ik mezelf kan ontdoen van oude schema’s en een nieuwe weg kan inslaan. De komende maanden zullen daarin mede bepalend worden. Gelukkig kan ik rekenen op de steun en liefde van o.a. René, papa en Lien. Bovendien heb ik een waanzinnig goede en fijne therapeute, die zich niet gek laat maken door mijn verbale capaciteiten. Bij haar kan ik mezelf zijn en praten over zaken die diepe sporen in me nagelaten hebben. Dankzij mijn openheid en haar kwaliteiten komt er hopelijk ooit een dag dat ik mezelf kan redden. Eerst moet er echter nog hard gewerkt worden.

In april ben je opnieuw oma geworden. Na Faye heb je er een prachtige kleinzoon bij gekregen. Ook Xavi heeft jouw ogen. Het is een heerlijke, tevreden baby, die elke dag steeds meer op onderzoek uit gaat. Faye is inmiddels drie jaar en heeft zich tot een wijze, lieve en ondernemende peuter ontwikkeld. Ik houd zielsveel van ze en weet zeker dat jij ze net zo in je armen zou hebben gesloten als dat ik doe. Een leven zonder deze twee heerlijke kinderen kan ik me niet meer voorstellen. We vragen ons vaak af hoe jij als oma zou zijn geweest. De tranen schieten in mijn ogen als Faye vragen stelt over ‘oma Monica’, die een sterretje aan de hemel is. Alleen al het uitspreken van jouw naam bezorgt me kippenvel. Je zult nooit vergeten worden. Ook niet door de kleinkinderen. Lien mist je verschrikkelijk, maar doet het zo goed als moeder. Je zou haar eens moeten zien.

Een ding heeft jouw ziekbed en overlijden wel duidelijk gemaakt, namelijk om te genieten van het leven. Hoe cliché ook; het kan zo voorbij zijn. Jij had nog zo veel dromen en plannen, maar bent aan de meeste niet eens meer toegekomen. Ondanks mijn demonen probeer ik alles uit het leven te halen door te genieten en leuke dingen te doen. Het lukt lang niet altijd, maar ik doe mijn best. Ik ben ontzettend dankbaar voor elke dag die ik in gezondheid mag beleven.

25 november 2013. Lieve mama, happy birthday. Ik heb een mooie bos bloemen voor je gekocht en zal vanavond een kaarsje branden. Let maar niet op mijn tranen; ze drogen wel weer. Ik hou van je!

Heel veel liefs,
Anika